வண்ணங்கள் குழைத்து
வடிவாயொரு ஓவியம் செய்கையில்
உயிர்வளி ஊதி ஊதி
உடல் சோர்ந்த வேளையில்
உள்ளம் நிறைக்கும் என் சுவாசக்காற்று.

வார்த்தைகள் கோர்த்து
எண்ணம் இறக்கும் எத்தனிப்பின்
இறுதி எதுவானாலும்
இதயம் நிறைக்கும் என் சுவாசக்காற்று.
சும்மாஇருந்து மனம் வாடும் வேளைகளில்
தேடிச்சோறு நிதந்தின்று சின்னஞ்சிறு கதைகள் பேசும்
வேடிக்கை மனிதனல்ல நீயென
உயிர்த்துளிதரும் என் சுவாசக்காற்று.
என்னுடனே இருந்துவிடு என்பேன்,
பதிலேதும் சொல்லாமல்
ஒற்றைச்சிரிப்பை உதிர்த்தோடிவிடும்
எனக்கான என்சுவாசக்காற்று.

குப்பைவண்டியிலொரு குழந்தை.

பள்ளி செல்லும் வழியில் பார்த்தேன்.
குப்பை வண்டியில் ஒரு குழந்தை.
திடுக்கிட்டுத்திரும்பினேன்.
கட்டியுறங்கிய குழந்தை,
கழற்றிக்கொடுத்த குழந்தமையால்
குழந்தையான அதன்
அழுக்கடைந்த மென்மயிர்கள் மேல்
மேலும் மேலும் குப்பைகள்.